De blauwe diender is blauw getekend, hij bekeurt niet meer, hij schrijft boeken ...
Decembermaand, feestmaand, de maand van het aan elkaar geven van cadeaus. Kinderen wiens hartje bonst van spanning, grote ogen bij het zien van Sinterklaas te paard en de zwarte pieten die het zoet rondstrooien. Samen liedjes zingen en versjes schrijven.
Het brengt me in gedachten terug naar de jaren ’50 van de vorige eeuw.
Lees verder →
Een weekend in december. Boekenbeurs in Kermt-Hasselt (B.) Ik was daar, niet om tweedehands boeken te kopen maar om m’n eigen producties aan de man of vrouw te brengen.
Mijn twee boeken heb ik frivool en uitdagend uitgestald op de speciaal voor mij gereserveerde tafel. Samen met mijn waker van dienst: een miniatuuruitgave van De Blauwe Diender.
Ik werd, net als een hele keur aan andere schrijvers, uitgenodigd om mij tussen de handelaren te scharen, opdat er meer publiek op de beurs af zou komen. Een goed idee? Je weet het niet. Komen mensen alleen maar naar zo’n beurs om op zoek te gaan naar een speciaal boek dat niet meer in de handel te krijgen is of hopen ze te scoren met een of meerdere boeken voor een paar Euro’s? Zouden er echt mensen zijn die kennis willen maken met relatief onbekende schrijvers en een praatje aanknopen om daarna verblijd huiswaarts te keren in de gedachte dat zij niet alleen een bijzonder boek hebben aangeschaft, maar ook nog een mooi en diepgaand gesprek hebben gevoerd met de schrijver zelf?
Lees verder →
Hier is een mooie recensie van auteur Jos Bours (van de twee schitterende boeken ‘De Jongens van het Glaspaleis’ en ‘Duvelsprie’) over mijn boek De Blauwe Diender. De eerste uitgave was in december 2009, dat is alweer 9 jaar geleden. Blijkbaar is het boek nog steeds populair en mijn verwachting, dat het boek een tijdloos karakter zou krijgen, lijkt hiermee bewaarheid te worden.
Gedurende mijn politieloopbaan was ik ruim 12 jaar tactisch rechercheur. Dat betekende dat ik heel erg veel onderzoeken heb ‘gedraaid’ en dat ik ontelbare verhoren van aangehouden en/of in verzekering gestelde verdachten heb gedaan.
Over die verhoren is de laatste tijd nogal wat te doen.
De vraag wordt regelmatig gesteld of een verdachte zijn verklaring in volledige vrijheid en zonder dwang heeft afgelegd. Verder is de discussie opgelaaid of een verdachte die zich op zijn zwijgrecht beroept, daar altijd goed aan doet.
Lees verder →
Pastorale
Volop zomer, een lieflijk tafereel
Koeien, vreedzaam grazend
Gestreeld door zonnestralen
Ongestoord, in de stilte van de natuur
Op het land is het werk gedaan
Op de schoven rust het graan
Te drogen zolang het nodig is
Onderaards bedrijvigheid
Mijnwerkers hanteren pikhouwelen
Om in het angstige donker
Te oogsten wat de aarde biedt
Het zwarte goud uit Limburgse gronden
Ervaar de nostalgie van het boerenleven
Samen met vergane glorie ondergronds
Gouden aren geven kleur aan het bestaan
Uitgewuifd in de zachte zomerwind
De boerderij biedt beschutting
Uitrusten van de noeste arbeid
De koeien trekken zich terug in de stal
Niet wetend wat zij doormaken
Mensen kruipen in huis bij elkaar
Nostalgie voert de boventoon
Maar ook of de oogst is gelukt of niet
Verwilderde hagen verbergen de verhalen
De overgang naar een nieuw jaar
Is zichtbaar in de wolkenlucht
Storm en regen dienen zich aan
De natuur gaat zijn gang, zoals altijd
Wolken zullen zich ontladen
Zoals de mens zijn zorgen
Wees gerust, elke storm gaat weer liggen
De mens komt weer tot rust.
De natuur waakt over de mens
Zoals de herder over zijn kudde
Op weg naar het leven
Dat hem toelacht.
Schilderijen: © Alfons Smeets
Tekst: © Jacques Smeets
Beste vrienden,
Begin 2018 maakte ik mijn debuut als schrijver/poëet met een gezamenlijk optreden met Southern Voices, de drie prachtige sopranen Elmy Kremer, Aukje Pijper en Eline van den Broeke. De bedoeling was om daar gevolg aan te geven, maar door allerlei omstandigheden kwam het er niet (meer) van. Ik werd plotseling ernstig ziek, moest een zware operatie ondergaan en het herstel duurde een aantal maanden. Southern Voices was intussen onder de belangstelling van Herman van Veen komen te staan en dat leidde ertoe dat zij het veel te druk kregen met optredens in het theater van Herman van Veen.
Maar ja, toen ik weer opknapte, groeide ook weer mijn inspiratie om een nieuwe poging te wagen om een gezamenlijk optreden te verzorgen. En aangezien ik al ervaring had met een trio, koos ik ook nu weer voor een trio. Het trio Vivente, bestaande uit de dwarsfluitisten Ernie Gerats-Adriaens en Nettie Smeets-l’Homme en de gitarist Jo Smeets. De naam Smeets is daarmee ook voldoende vertegenwoordigd. Overigens zijn we geen familie van elkaar.
Enkele maanden geleden ontstond het idee om een programma samen te stellen, bestaande uit projectie van een foto van schilderijen en foto’s, in combinatie met licht klassieke muziek door het trio en mijn poëzie op beide uitingsvormen. Daarmee moest er vooral gekeken worden naar sferen die met elkaar overeenkwamen of op elkaar aansloten.
Met enige trots mag ik laten weten dat ons dit intussen is gelukt.
Ik verheug me op de samenwerking met dit sympathieke en vooral geweldige trio.
We zijn samen naar Kasteel Doenrade getrokken om daar afspraken te maken over een optreden, dat vermoedelijk begin 2019 zal plaatsvinden in de schitterende Ridderzaal van het kasteel. Het is echt een indrukwekkende locatie.
Om te kijken of ons format goed werkt, zullen we op 30 november 2018 tussen 15.00 en 17.00 u een try-out doen tijdens het Schrijverspodium in de Stationnerie te Valkenburg a/d Geul. Dat is de laatste uitgave van dit podium in 2018. De try-out zal bestaan uit twee combinaties van projectie, muziek en poëzie. Het Schrijverspodium is gratis toegankelijk.
Uiteraard houden wij jullie op de hoogte over de optredens via Sociale Media en via de website
www.triovivente.nl/en mijn eigen site.
Recent sprak ik Sjef Leenen, directeur van het Gegevenshuis te Landgraaf. Ik leerde hem kennen via een van de leden van Trio Vivente met wie ik een programma aan het voorbereiden ben over een gezamenlijk optreden. De uitvoering zal waarschijnlijk begin volgend jaar in première gaan. Het gaat om een combinatie van schilderijen/foto’s, muziek (licht klassiek) en mijn poëzie. Alles is op elkaar afgestemd zodat sferen en beleving optimaal zijn. Later zal ik hierover uitgebreid berichten. Met Sjef sprak ik over het schrijven van boeken en over onze ervaringen hierover tot nu toe. We wisselden allerlei nuttige informatie uit en het zal niet lang duren vooraleer Sjef zijn eerste boek zal presenteren. Dat gaat over een zeer actueel thema: dementie!
Lees verder →
Stil verlangen
Ogen gericht op de verte
Daar waar het goed was
Voor ons allen het beste
Zonder deuk en zonder kras
Ogen gericht op de toekomst
Spreken jullie over mij?
Ik voel mij verwond
Door alles wat je tegen me zei
Ogen gericht op twijfel
Hunkering naar licht in mijn hart
Stop de eeuwige weifel
Verdwijn voor mijn part
Ogen gericht op de hemel
Sterren stralen geluk naar de aarde
In de straten is het gewemel
Van mensen met gebrekkige waarden
Ogen gericht op de liefde
In het licht van de lantaarn
Voel ik wat mij kliefde
Laat mij niet langer staren
Ogen gericht op vreugde
Kom terug en hou me vast
Laat achterwege wat niet deugde
Heb mij lief met heel jullie hart
Foto: © Maaike Schauer
Tekst: © Jacques Smeets
Op zondag 7 oktober a.s. was ik aanwezig bij de vernissage van de expositie ‘Steen voor Steen’ in de Kapel van het Ursulinenconvent te Eijsden. De expositie omvat schilderijen/tekeningen van Menno Balm (Mheer) en sculpturen van Jo Peters (Geverik). De officiële inleiding nam Jacques Giesen, oud-directeur van de Toneelacademie en van Het Theater aan het Vrijthof voor zijn rekening. De muzikale omlijsting werd verzorgd door Pauline Nieuwenhuys op Keltische harp.
Jos Solberg (Geleen) was namens Stichting Chrisjteijn de gastheer op deze schitterende vernissage.
De expositie duurt van 6 t/m 28 oktober en is toegankelijk van 10.00 tot 17.00 uur. De entreeprijs bedraagt € 7 voor toegang tot het museum en de expositie. Een expositie en trouwens ook museum die een bezoek zeer de moeite waard zijn.
Lees verder →
Omstreeks 2003 ontstond er spontaan een correspondentie via Internet tussen de Amsterdamse Marja Ruiterman en mij, een politieman uit Maastricht. Blijkbaar hadden wij soortgelijke interesses op het gebied van spiritualiteit, levenswijze, esoterische psychologie, in relatie tot ons persoonlijke dagelijkse leven en eigenzinnige geaardheden. Ik meen mij te herinneren dat wij elkaar op de digitale snelweg tegenkwamen op een website over Burnout / Burnin.
Al vrij snel bleek dat er ook gebeurtenissen in ons leven hadden plaatsgevonden waarbij wij letterlijk en fysiek zeer dicht bij elkaar ter plekke kwamen, maar om totaal verschillende redenen.